Σπέρνουμε σπανάκι σε αυγοθήκες

Οι άδειες χάρτινες αυγοθήκες εχουν πολλες εφαρμογές. Μια απο αυτές ειναι οτι μπορουν να χρησιμοποιηθούν ως θηκες φύτευσης και μαλιστα οικολογικές, ενω οταν ερθει η ώραν να μεταφυτευσουμε το φυτο μας, μπορουμε να το κανουμε μαζί με την θηκη του αφου ειναι πληρως βιοδιασπωμενη. Ειπαμε λοιπον να κανουμε μια δοκιμή και να δούμε αν και ποσο η μεταφυτευση μαζι με τη χαρτινη θηκη βοηθαει η εμποδιζει την αναπτυξη του φυτού. Η θηκη μπορει να ειναι απο ανακυκλωμενο χαρτι, αλλα τα χαρτια που ανακυκλωνονται συνηθως εχουν τυπωθει, μπορει να εχουν χρωστικες βερνικια και αλλα χημικα που ισως δεν ευνοουν ενα φυτο. Για να δουμε λοιπον...

Πήραμε την αυγοθήκη, βάλαμε χωμα με κομποστ και σπειραμε σπόρους απο σπανάκι... 

Ξεκινάμε...

Πέρασε μια εβδομαδα και δεν φυτρωσε κατι οποτε υποψιαζομαστε οτι φταινε οι σποροι που ισως ηταν παλαιοί και εχουν χασει την ικανοτητα τους να βλαστησουν οπότε φυτεψαμε και αλλους. Σε μία έβδομαδα κατι ειδαμε να ξεπροβάλει!!

Φτιάχνουμε ελιές στο αλάτι - Συνταγή για Αλατσολιές

Σε μια γωνιά του μπαλκονιού μας έχουμε μια ελίτσα.

Μικρή μα θαυματουργή η οποία φέτος ήταν φορτωμένη για το μέγεθός της. Οι ελιές ήταν λίγες για λάδι αλλά αρκετές για να πάνε χαμένες και να τις ρίξει ο Βοριάς.

Οπότε είχαμε την ιδέα να κάνουμε δοκιμή να τις διατηρήσουμε στο αλάτι (αλάτσι που λέμε και στην Κρήτη) και να ετοιμάσουμε τις γνωστές αλατσολιές. Ένα πολύ νόστιμο μεζέ που είναι πολύ διαδεδομένος στα χωριά της Κρήτης σε ταβέρνες και παραδοσιακά καφενεία. Θυμάμαι παλιά όταν πηγαίναμε στα καφενεία του χωριού, να συνοδεύουν πάντα την τσικουδιά με αλατσολιές λίγη γραβιέρα ντομάτα και παξιμαδάκια. Τα παλιά χρόνια που δεν υπήρχαν τα ψυγεία, το αλάτι ήταν ενας από τους τρόπους συντήρησης τροφων για ολη τη χρονιά. Έτσι διατηρούσαν και τις ελιές. Με αλατσολιες ανέβαζαν και την αρτηριακή πίεση όσοι είχαν υπόταση... (!?)

Πάμε λοιπόν να ετοιμάσουμε και εμείς τις δικές μας αλατσολιές.

Αρχικά μαζεύουμε* τις ελιές (προφανώς) και τις βάζουμε στο νερό ή σε σαπουνόνερο αν δούμε να υπάρχουν έντομα στις ελίτσες και θέλουμε να τα ξεφορτωθούμε εύκολα.

Εμείς προτιμάμε να πλένουμε τις τροφές μας με πράσινο σαπούνι που δεν περιέχει επικίνδυνα χημικά και είναι ασφαλές. Έπειτα ξεπλένουμε τις ελιές, στραγγίζουμε καλά και τις τοποθετούμε σε ένα σκεύος. Όπως είναι βρεγμένες τους ρίχνουμε αλάτι ανακατεύουμε και τις αφήνουμε σε ένα ήσυχο μέρος. 

Το αλάτι θα αρχίσει να αφυδατώνει δηλαδή να ψήνει τις ελιές. Κάθε βράδυ τις ανακατεύουμε τις ελιές και αδειάζουμε το νερό που μπορεί να συγκεντρωθεί στο σκεύος. Συμπληρώνουμε με αλάτι αν χρειαστεί και επαναλαμβάνουμε κάθε βράδυ το ανακάτεμα έως ότου οι ελιές γίνουν μαύρες. Μόλις ετοιμαστούν οι ελιές τις βάζουμε σε μπολ και απολαμβάνουμε!! Καλή επιτυχία!

Θα ανεβάσουμε και εμείς φωτό τις ελιές μας μόλις είναι έτοιμες για να δείτε και εσείς!

*Οι ελιές στην Κρήτη και ανάλογα την ποικιλία και την περιοχή είναι έτοιμες για συγκομιδή από τον Νοέμβρη μέχρι και τον Γενάρη.

Απίστευτοι γίγαντες στη γάστρα μαγειρεμένοι στο πυρομάχι - Συνταγή

Έχουμε φάει γίγαντες στην κατσαρόλα, έχουμε φάει γίγαντες στον φούρνο. Σήμερα θα φάμε κάτι διαφορετικό. Γίγαντες μαγειρεμένους σε πύλινη γάστρα αλλά σε πυρομάχι δηλαδή σε πυρά από κάρβουνα. 

Και ναι δεν χρειάζεται το πυρομάχι να είναι σε αυλή ή σε κήπο. Μπορεί να κάνει μια χαρά τη δουλειά του και στο μπαλκόνι. 

Πάμε να δουμε πως:

Βαλαμε δύο χουφτες κάρβουνα, τα ανάψαμε και τα αφήσαμε λίγο να πυρώσουν. Εντωμεταξύ βάλαμε στη γάστρα 500γρ. γίγαντες που είχαμε πρώτα ξεβράσει λιγάκι ώστε να ειναι πιο ευπεπτοι. Αλλάξαμε νερό, προσθεσαμε ντομάτα  ένα μέτριο κρεμμυδι, 2 καρότα ελαιόλαδο, αλάτι χοντρό, πιπέρι φρεσκοτρυμμένο, δάφνη και πολλή αγάπη.

Μόλις κάψουν τα κάρβουνα τοποθετούμε τη γάστρα στη φωτιά (κυριολεκτικά) και περιμένουμε να γίνει το θαύμα.

Αυτό που μας γοητεύει δεν ειναι μόνο οτι θα φάμε φαγητό στη μαγειρεμένο στη φωτιά αλλά και η μαγεία της διαδικασίας.